Ο σύλλογος επισκέφτηκε το Λιτόχωρο όπου είχε πληροφορίες για ένα βάραθρο στην περιοχή του χωριού. Το όνομα αυτού “Της Καλής” αλλά διασταυρώνοντας απόψεις φαίνεται να το λένε και Καμάρες. Το βάραθρο εξερευνήθηκε και αρματώθηκε την πρώτη μέρα ενώ τη δεύτερη έγινε χαρτογράφηση και φωτογράφηση. Διανοίγεται σε κροκαλοπαγές και έχει βάθος 25 μέτρα. Σε κάποια σημεία κοντά στην είσοδο υπάρχει και ασβεστόλιθος. Είναι συνδυασμός διακλάσεων και θαλάμων με μικρά βάραθρα. Παρουσιάζει λίγο διάκοσμο και αρκετή λάσπη στα χαμηλότερα επίπεδα.
Αρχικά εισερχόμαστε σε μεγάλη αίθουσα με το φως να εισχωρεί από το άνοιγμα της εισόδου. Συνεχίζουμε σε κατηφορικό διάδρομο και έπειτα σε διάκλαση με λίγο διάκοσμο στα τοιχώματά της. Στο τέλος της διάκλασης υπάρχει βάραθρο. Μετά από κατάβαση 8 μέτρων φτάνουμε σε πατάρι με οπές εκατέρωθεν.
Κατόπιν συνεχίζουμε στο σχοινί κατεβαίνοντας άλλα 6 μέτρα, όπου στα τοιχώματα υπάρχει όμορφος διάκοσμος. Έπειτα φτάνουμε στον πάτο νέας διάκλασης με μία μισοδιαλυμένη μηχανή και 2 ράγες τρένου..
Ο στενός διάδρομος από τη μία πλευρά κατηφορίζει και κατόπιν σταματάει. Από την άλλη πλευρά έπειτα από αναρρίχηση δύο μέτρων και ένα στενό πέρασμα οδηγούμαστε σε θάλαμο με αρκετή λάσπη πλέον. Σε αυτό το θάλαμο υπήρχαν και τα τελευταία ίχνη ανθρώπινης παρουσίας με κάποια ονόματα γραμμένα στη λάσπη του τοιχώματος καθώς και το “2016” με ένα σταυρό. Στο τέλος ο θάλαμος συνεχίζει ανηφορικά με αντιστήριξη για λίγα μέτρα για να καταλήξει σε νέο βάραθρο και όμορφο διάκοσμο.
Μετά από 5 μέτρα κατάβασης μπαίνουμε σε κατηφορικό θάλαμο με σάρα και στο τέλος του συναντάμε το τελευταίο βάραθρο. Μετά από κατάβαση 4 μέτρων φτάνουμε σε μικρό διάδρομο με ένα ακόμα θάλαμο με αρκετή λάσπη. Εκεί είναι και το τέλος του σπηλαίου.
Το σπήλαιο είναι πιθανό να πληρώνεται με νερό στα χαμηλότερα επίπεδα του γιατί υπήρχε αρκετή λάσπη σε τοιχώματα και δάπεδο. Προσεχώς και η χαρτογράφηση του συλλόγου.
