Σπηλαιολογικές έρευνες στο βορειοανατολικό Όλυμπο, Πέτρα-Βροντού

Φέτος συμπληρώνονται δέκα χρόνια από την 1η επίσκεψη του συλλόγου στη Βροντού στον Όλυμπο. Ο σύλλογος πρωτοπισκέφτηκε την περιοχή μετά από κάλεσμα του ΕΟΣ Βροντούς για σπήλαια στην περιοχή. Από τότε μέχρι σήμερα η εξερεύνηση αυτή δεν έχει τελειώσει ακόμα και η καταγραφή συνεχίζεται. Η κροκαλοπαγής αυτή μεριά του Ολύμπου, ανάμεσα στην Πέτρα και τη Βροντού δηλαδή,  δείχνει μέχρι στιγμής να συγκεντρώνει σεβαστό αριθμό σπηλαίων σε σχέση με τον υπόλοιπο ορεινό όγκο. Ας πάρουμε τα πράματα από την αρχή..

Χρονικό εξερευνήσεων:

2012: Τον Οκτώβρη του 2012 ο σύλλογος δέχτηκε κάλεσμα από τον ΕΟΣ Βροντούς και συγκεκριμένα από το Γιώργο Σπανό και το Γιάννη Γάκη για σπήλαια στην περιοχή. Ανταποκρίθηκε άμεσα και έτσι το πρώτο σπήλαιο που εξερευνήθηκε ήταν η Τσαπουρνιά, ένα βάραθρο 20 μέτρων. Την επόμενη μέρα θα εξερευνηθούν άλλα δύο οριζόντια (Χάνι και  Μάρως Κελί) και το βάραθρο Σάκη Χωράφι.

2014: Εξερεύνηση του βάραθρου Χτένια, πολύ κοντά στο Χάνι. Τον ίδιο χρόνο θα εξερευνηθεί και το εντυπωσιακό βάραθρο της Κούτρας.

2015: Ο σύλλογος θα διοργανώσει πανελλήνια σπηλαιολογική συνάντηση στη Βροντού, που βασίστηκε στα παραπάνω σπήλαια

2017: Εξερεύνηση στην περιοχή μεταξύ Πέτρας και Κοκκινοπλού μετά από συννενόηση του Στίκου Νικόλαου. Έγινε καταγραφή στο βάραθρο “Ψαρρά”, και στο οριζόντιο Γκούβα λα Τσάρα.

2019: Ο σύλλογος θα επιστρέψει μετά από κάλεσμα του Αντρέα Τζανουδάκη και με έδρα το χωριό της Πέτρας θα εξερευνήσει σε ένα ιδιαίτερα παραγωγικό διήμερο τα σπήλαια: Άρτεμης, Κουμάσια, Αρίκι, Γούρνες, Βαθύλακκος.

2020: Θα εξερευνηθούν δύο ακόμα βάραθρα στην περιοχή “Καρανίκα”, με ονομασίες Πελέ και Λυκαντώνη.

2021: Εξερεύνηση δύο μικρών βαράθρων στα Κρεββάτια και ενός ακόμα στο Μαστορούλι, δίπλα στο δρόμο.

2022: Εξερεύνηση Ζαρκαδί Ι και ΙΙ.

Παρακάτω παρουσιάζουμε ένα χάρτης με την κατανομή των σπηλαίων. Οι εξερευνήσεις σε Κοκκινοπλό και Κρεββάτια δεν είναι στο χάρτη μιας και είναι εκτός της περιοχής ενδιαφέροντος:

Αναλυτική παρουσίαση σπηλαίων:

  • Τσαπουρνιά:  Έχει συνολικό βάθος 30μ και αφού φτάσουμε στον πάτο του συνεχίζει για λίγο προς δύο κατευθύνσεις. Προς τη μία υπάρχει μεγάλη διάκλαση με μήκος 30 μέτρα. Στην άλλη πλευρά συναντάμε κατακριμνήσεις που σχηματίζουν στενά περάσματα και πολύ μικρούς θαλάμους. Το πέτρωμα είναι ασβεστόλιθος ενώ υπάρχει σταγονοροή. Ύπαρξη διάκοσμου, όπως αρκετές κουρτίνες, κοράλια, σταλαγμίτες και σταλακτίτες. Επίσης στον πάτο βρέθηκαν πολλά οστά ζώων, λίγες νυχτερίδες και δολιχόποδα.
  • Χάνι (Πεντάστομο): Σπήλαιο στους πρόποδες της ΒΔ πλευράς του Ολύμπου, κοντά στη Βροντού. Έχει 4 κατακόρυφες εισόδους και μία οριζόντια. Διανοίγεται σε κροκαλοπαγές και αποτελείται από ένα μεγάλο θάλαμο. Στη βάση της μίας πλευράς του υπάρχει μικρή οριζόντιο τρύπα, όπου συνεχίζει σε πιο στενό μοτίβο. Εκεί βρίσκεται και λίγος σπηλαιοδιάκοσμος σε σχέση με το μεγάλο θάλαμο. Αρκετά κοντά στο βάραθρο Χτένια.
  • Κούτρα: Εντυπωσιακό βάραθρο με άνοιγμα μεγάλων διαστάσεων. Συγκεκριμένα πρόκειται για δολίνη, όπου έχει καταρρεύσει η οροφή της (δολίνη εγκατακρήμνισης). Το άνοιγμα της είναι 35×25 μέτρα και το βάθος 20μ. Στον πάτο υπάρχουν τα τεράστια κομμάτια της οροφής που έπεσε αλλά και οργιώδης βλάστηση που παραπέμπει σε τροπικά μέρη εκτός Ελλάδος.
  • Σάκη Χωράφι: Βάραθρο 20 μέτρων στη γειτονία με τα Χτένια και το Χάνι. Αρχικά έχει μία κατάβαση 5 μέτρων και μετά ακολουθεί οριζόντιo κομμάτι με κλίση για 5 μέτρα. Στη συνέχεια υπάρχει στενό πέρασμα με διάκοσμο όπου στο τέλος του βρίσκουμε άλλη μία κατάβαση 15 μέτρων περίπου. Το σπήλαιο καταλήγει σε στενό διάδρομο (διάκλαση), ο οποίος προοδευτικά στενεύει και από τις δύο μεριές του. Η μία πλευρά έχει μικρό και στενό βάραθρο 3 μέτρων. ΌΜορφος διάκοσμος στα τοιχώματα της διάκλασης. Στην αρχή το πέτρωμα είναι κροκαλοπαγές, ενώ μετά συναντάμε ασβεστόλιθο.
  • Χτένια: Το βάραθρο βρίσκεται στο ΒΑ Όλυμπο, ανάμεσα στα χωριά Βροντού και Πέτρα. Έχει συνολικό βάθος 30 μέτρα και ο πάτος έχει τη μορφή διάκλασης. Στο δεξί κομμάτι υπάρχει και 2η μικρή κατάβαση, η οποία οδηγεί σε μικρό θάλαμο πλούσιο σε διάκοσμο με κουρτίνες και κολώνες. Το αριστερό κομμάτι προχωράει για λίγο χωρίς συνέχεια ή διάκοσμο αλλά με πολλά οστά ζώων.
  • Λυκαντώνη: Πρόκειται για κατακόρυφο σπήλαιο βάθους 17 μέτρων στη βόρεια πλευρά του Ολύμπου. Αρχικά κατεβαίνουμε 5 μέτρα, όπου συνεχίζουμε σε επικλινές βράχο με φερτά υλικά. Μετά από άλλα πέντε μέτρα υπάρχει αλλαγή και κατάβαση 7 μέτρων που οδηγεί και στον τελικό θάλαμο του σπηλαίου. Εκεί βρέθηκαν πολλά οστά, σκουπίδια και ένα σχοινί. Το πέτρωμα είναι κροκαλοπαγές αλλά στον τελικό θάλαμο υπάρχει εναλλαγή πετρώματος.
  • Πελέ: Το σπήλαιο βρίσκεται στην τοποθεσία Καρανίκα, ΒΑ της Βροντού.  Πρόκειται για μονοκόμματο βάραθρο βάθους 15 μέτρων. Στην αρχή έχει τη μορφή στενού αγωγού και μετά από πέντε μέτρα ανοίγει σαν θόλος. Η κυκλικής διατομής αίθουσα έχει όμορφο διάκοσμο στα τοιχώματα αλλά και δυστυχώς αρκετά γραμμένα με σπρέυ και σκουπίδια. Τα μέλη του συλλόγου ανέβασαν τα περισσότερα από αυτά σε δύο επισκέψεις που πραγματοποίησαν. Στο κέντρο βρίσκεται κώνος κορημάτων. Πλευρικά στα τοιχώματα υπάρχει μικρή συνέχεια που οδηγεί σε θάλαμο μέσα σε κατακριμνήσεις.
  • Άρτεμης: Το σπήλαιο βρίσκεται κοντά στην Πέτρα Ολύμπου. Διανοίγεται σε κροκαλοπαγές πέτρωμα και έχει βαραθρώδη είσοδο. Η όδευση εντός πηγαίνει προς τα κάτω μέσα από κατακριμνήσεις και στενά περάσματα, ώσπου φτάνει στα είκοσι μέτρα βάθος, χωρίς τη χρήση σχοινιού ωστόσο. Στο τέλος συναντάμε στενή διάκλαση η οποία προοδευτικά κλείνει. Υπάρχει όμορφος διάκοσμος σε αρκετά σημεία και έντονοι χρωματισμοί στα σπηλαιοθέματα.
  • Αρίκι: Όμορφο βάραθρο βάθους 15 μέτρων περίπου. Στον πάτο υπάρχει μια μεγάλη διάκλαση με διάκοσμο από τη μία μεριά, ενώ από την άλλη υπάρχει στενό πέρασμα και κατόπιν δύο αγωγοί που καταλήγουν σε μικρούς θαλάμους.
  • Κουμάσια: Οριζόντιο σπήλαιο σε χαρακτηριστική τοποθεσία. Αρχικά κινούμαστε σε διάδρομο ορθοφωνικής διαδρομής και σύντομα το ταβάνι χαμηλώνει. Με ύψος οροφής μισού μέτρου θα συρθούμε λίγο μέχρι να κατηφορίσουμε σε άλλο θάλαμο. Από εκεί παρουσιάζονται μικρές διακλαδώσεις, ενώ σε μία από αυτές συναντάμε μεγάλη και στενή διάκλαση. Τεχνικό σπήλαιο με πολλές αντιστηρίξεις και θαλάμους που επικοινωνούν. Μικρή παρουσία διάκοσμου.
  • Βαθύλακκος: Πρόκειται για το βαθύτερο σπήλαιο της περιοχής αλλά και όλου του Ολύμπου μέχρι στιγμής. Το βάθος του είναι 66 μέτρα, ενώ έχει και σημεία με περπάτημα. Το συνολικό οριζόντιο ανάπτυγμα είναι 168 μέτρα. Λιγοστός διάκοσμος, αρκετή λάσπη, κατακριμνήσεις και αρκετά στενά σημεία χαρακτηρίζουν τα βάραθρο του Βαθύλακκου.
  • Γούρνες: Μικρό βάραθρο βάθους 5 μέτρων που καταλήγει σε κατηφορικό αγωγό. Μετά από δέκα μέτρα οριζόντιου τμήματος στενεύει και το σπήλαιο τερματίζει. Πολύ κοντά στο Αρίκι.
  • Μάρως Κελί: Μικρό οριζόντιο σπήλαιο που έχει τη μορφή βραχοσκεπής με δύο θαλάμους και διάκοσμο από κουρτίνες.
  • Ζαρκαδί Ι: Κλιμακωτό βάραθρο συνολικού βάθους 15 μέτρων. Αρχικά παρουσιάζει μία κατάβαση 6 μέτρων που καταλήγει σε επικληνή χωμάτινο διάδρομο. Μετά από λίγα μέτρα έχουμε 2η μικρή κατάβαση τριών μέτρων. Συνεχίζουμε για λίγο σε αγωγό όπου στα δεξιά του υπάρχει στενή συνέχεια. Εκεί θα συναντήσουμε και τη μεγαλύτερη κατάβαση των 7 μέτρων για να καταλήξουμε σε διάκλαση. Λίγο πριν τον πάτο υπάρχει μικρή συνέχεια που οδηγεί σε στένωμα με διάκοσμο. Το μήκος της διάκλασης είναι στα 6 μέτρα περίπου. Λιγοστός διάκοσμος που αποτελείται κυρίως από κοράλια και αρκετή λάσπη.
  • Ζαρκαδί ΙΙ: Μικρή κατάβαση 6 μέτρων που οδηγεί σε ένα θάλαμο χωρίς συνέχεια ωστόσο.

Παρακάτω παρουσιάζουμε έναν πίνακα με τα σπήλαια της περιοχής που έχει εξερευνήσει ο σύλλογος:

Η περιοχή είναι πολλά υποσχόμενη και η καταγραφλη συνεχίζεται..

Σειρά online παρουσιάσεων από τον Πρωτέα!

Ο σύλλογος μας ξεκίνησε την πρωτοβουλία να πραγματοποιήσει online ομιλίες μέσω streaming. Παρακάτω παρουσιάζουμε τους ομιλητές και τα θέματα που παρουσίασαν:

Όλυμπος: Κοιτώντας πέρα από τις κορυφές, ομιλητής: Μιχάλης Στύλλας

Ο Μιχάλης Στύλλας είναι διδάκτωρ Γεωλογίας (Α.Π.Θ.) με μεταπτυχιακό στην Ωκεανογραφία (Oregon State University). Τους περισσότερους μήνες του χρόνου ζει στον Όλυμπο, ως υπεύθυνος του καταφυγίου «Χρήστος Κάκκαλος» και με βάση τον Όλυμπο πραγματοποιεί συχνά ταξίδια σε ψηλά βουνά σε όλο τον κόσμο. Είναι ένας από τους εννέα Έλληνες ορειβάτες, που κατάφεραν το 2004 να ανέβουν στην ψηλότερη κορυφή του κόσμου, στο Έβερεστ. Όπως λέει ο ίδιος “Το 2016, αναζήτησα μεταδιδακτορικό (post doc) και κάποια χρηματοδότηση για να μελετήσω τις κλιματικές αλλαγές στον Όλυμπο. Όπερ και εγένετο.Ο παγετώνας, όπως αλλάζει το κλίμα και αυτός λιώνει, αφήνει τελικά κάποια υπολείμματα, κάποιες «τελικές θέσεις», που στην επιστημονική ορολογία λέγονται μοραίνες. Στον Όλυμπο ήταν πολύ εμφανή τα σημάδια αυτών γιατί ήταν πολύ πρόσφατος ο παγετώνας- υπάρχουν ακόμη «αιώνια χιόνια» στα Μεγάλα Καζάνια του Ολύμπου, ως υπολείμματα του τελευταίου παγετώνα που υπήρχε εκεί έως τον 13ο αι. μ.Χ. Και στα τέλη του 19ου αιώνα οι πρώτοι χαρτογράφοι και γεωλόγοι επισκέπτες του Ολύμπου αναφέρουν μόνιμους πάγους στα Μεγάλα Καζάνια, υπολείμματα των παγετώνων της Μικρής Παγετωνικής Περιόδου (Little Ice Age).”

Το χρυσοφόρο Παγγαίο και αρχαία μεταλλεία, ομιλητής: Μάρκος Βαξεβανόπουλος

Το όρος Παγγαίο παρουσιάζεται στα γραπτά των αρχαίων συγγραφέων ως μία από τις πλέον χρυσοφόρες περιοχές του ελληνικού χώρου. Ο Ηρόδοτος περιγράφει την πορεία του Ξέρξη που περνά από τα φρούρια των Πιερέων αφήνοντας στο δεξί του χέρι το Παγγαίο, όρος απέργων (κατεργαστών), μέγα και ψηλό, με μεταλλεία χρυσού και αργύρου. Θα παρουσιαστούν τα αρχαία μεταλλεία και οι μεταλλουργικές θέσεις καθαρισμού και εκκαμίνευσης του μεταλλεύματος που μελετήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή του Παγγαίου.                                                                                      Ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος απέκτησε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του στη Γεωλογία στο Τμήμα Γεωλογίας του Α.Π.Θ., ενώ το 2017 ολοκλήρωσε στο ίδιο τμήμα τη διδακτορική του διατριβή με θέμα «Αρχαία μεταλλευτική δραστηριότητα στο όρος Παγγαίο». Έχει συγγράψει αριθμό εργασιών και έχει πραγματοποιήσει παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια σχετικά με την αρχαία μεταλλευτική και μεταλλουργία, καθώς επίσης με την αρχαία λατόμευση, την αναζήτηση αρχαίων πρώτων υλών, τη σπηλαιολογία και την παλαιοντολογία. Έχοντας βαθιά γνώση του Παγγαίου και των μεταλλείων του, η παρουσίασή κινείται γύρω από τη διδακτορική διατριβή του.

Ξενάγηση στον κόσμο των νυχτερίδων, ομιλητής: Παναγιώτης Γεωργακάκης

Οι νυχτερίδες είναι η δεύτερη μεγαλύτερη σε αριθμό ειδών ομάδα θηλαστικών στη γη. Εν τούτοις, είναι απεχθείς σε πολλούς ανθρώπους του δυτικού κόσμου, λόγω του νυκτόβιου χαρακτήρα τους και των παρανοήσεων που τις συνοδεύουν. Θα παρουσιαστούν στοιχεία της βιολογίας των χειροπτέρων και θα αναπτυχθούν οι σχέσεις τους με τον άνθρωπο, κυρίως όσον αφορά την επιστημονική τους σημασία, την οικονομική τους αξία αλλά και το υγειονομικό τους ενδιαφέρον. Επίσης, θα συζητηθούν οι ανάγκες προστασίας των νυχτερίδων και διαχείρισης των βιοτόπων τους και θα παρουσιαστεί το ευρωπαϊκό πρόγραμμα LIFE GRECABAT το οποίο υλοποιείται στην Ελλάδα από διάφορους φορείς, αλλά και σε συνεργασία με τους σπηλαιολόγους της χώρας.             Ο Παναγιώτης Γεωργιακάκης σπούδασε Βιολογία στο ΕΚΠΑ και ακολούθως Διαχείριση Παράκτιων και Χερσαίων Βιολογικών Πόρων – Περιβαλλοντική Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Το 2009 ολοκλήρωσε τη Διδακτορική του Διατριβή με θέμα: “Γεωγραφική κατανομή, ακουστικός προσδιορισμός και οικολογία των χειροπτέρων της Κρήτης”. Από το 2002 ασχολείται συστηματικά με την οικολογία, τη συστηματική και τη διαχείριση των νυχτερίδων στην Ελλάδα και την Κύπρο. Ερευνητική του στέγη αποτελεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ συνεργάζεται και με άλλα πανεπιστήμια της χώρας και με εταιρείες που εξειδικεύονται στην μελέτη και διαχείριση του φυσικού περιβάλλοντος. Είναι μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της UNEP-EUROBATS και μέλος του ΔΣ της Ελληνικής Ζωολογικής Εταιρίας.

Τα σπήλαια ως φορείς διατήρησης της ιστορίας, ομιλητής: Σταύρος Ζαχαριάδης

Τα σπήλαια αποτέλεσαν διαχρονικά κλειστά σύνολα, που διατήρησαν, λόγω των συνθηκών και της περιορισμένης προσβασιμότητας άθικτη την πληροφορία για την ανθρώπινη δραστηριότητα, περιστασιακή ή με διάρκεια. Η μελέτη του υλικού από σπηλαιώδεις θέσεις είναι περιορισμένη, ωστόσο έχει αποδώσει στην έρευνα δυσανάλογα πολλές πληροφορίες. Η σπηλαιολογική κοινότητα μοιράζεται με τον κόσμο την ευθύνη για την διατήρηση, τον εντοπισμό αλλά και την κοινοποίηση της πληροφορίας αυτής. Ο Σταύρος σπούδασε αρχαιολογία στη Θεσσαλονίκη, σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Ειδικεύεται στη μελέτη της κεραμικής της ύστερης αρχαιότητας με βασικό χώρο έρευνας του Φιλίππους αλλά και τη Θεσσαλονίκη. Εργάστηκε σε πολλές ανασκαφές και άλλα αρχαιολογικά έργα στη Β. Ελλάδα ενώ παραμένει ενεργό μέλος της σπηλαιολογικής κοινότητας από το 2002, με συμμετοχή σε διάφορα project που ολοκληρώθηκαν ή βρίσκονται υπό εξέλιξη

Steinbockschacht – 1 km deep cave in the Alps, ομιλητής: Lukas Plan

Since 2011, Steinbockschacht has been explored and in September 2018 an international team of cavers surpassed the 1 km mark. The cave is now 1082 m deep and 2.5 km long. There are several continuations including ones that lead further down. The cave is characterised by a short horizontal part slightly below the entrance level and up to 250 m deep pits. Only at around 180 m below the entrance, the pits are separated by significant horizontal canyons. Furthermore, the Hochschwab karst massif and its almost 1000 documented caves are characterised and its significance for the water supply of the city of Vienna are highlighted. Lukas Plan is exploring caves since 1990. He finished his PhD in Geology on a karst-related topic in the Hochschwab region in 2007. Since 2008 he is scientist at the Natural History Museum Vienna at the Karst and Cave Group.

Επίσης στο κανάλι θα βρείτε και παρουσιάσεις που γίνανε στο σύλλογο και καταγράφτηκαν, οπότε τις παρουσιάζουμε και αυτές:

Διατροφή & Σπηλαιολογία, ομιλητής: Βαλεντίνα Δερμιτζάκη

Η διαιτολόγος – διατροφολόγος Βαλεντίνα θα μας μιλήσει για πρακτικά ζητήματα και προβλήματα που αντιμετωπίζουμε κατά την σπηλαιοεξερεύνηση, η οποία είναι μια δραστηριότητα με αυξημένες σωματικές απαιτήσεις. Διεξάγεται σε ιδιαίτερες περιβαλλοντικές συνθήκες αυξάνοντας έτσι τις διατροφικές ανάγκες των συμμετεχόντων. Πως και γιατί αλλάζουν οι θερμιδικές μας ανάγκες; Επηρεάζει η διατροφή την απόδοση μας; Πρακτικές συμβουλές για την προετοιμασία πριν την εξερεύνηση. Αποκατάσταση μετά την εξόρμηση. Τρόποι προετοιμασίας & τρόποι μαγειρέματος κατά την κατασκήνωση πριν & μετά την εξόρμηση σε σπήλαιο.

Παλαιολιθική τέχνη στα σπήλαια της Ευρώπης, ομιλητής: Έλλη Καρκαζή

Ομιλία από τη Δρ ‘Ελλη Καρκαζή, αρχαιολόγος σχετικά με την παλαιολιθική τέχνη και τα ευρήματα που έχουμε συναντήσει σε σπήλαια της Ευρώπης.

Σπηλαιολογικές έρευνες στον Όλυμπο, ομιλητής: Ζάχαρης Αριστείδης

Ομιλία σχετικά με τα σπήλαια του μυθικού βουνού. τον τρόπο δημιουργίας του Ολύμπου, τα πετρώματα του και την μορφολογία του. Ακόμα παρουσιάζονται τα εξερευνημένα σπήλαια περιμετρικά του ορεινού όγκου, καθώς και αυτά στην αλπική ζώνη. Τέλος θα αναφερθεί το χρονικό των εξερευνήσεων από τους σπηλαιολογικούς συλλόγους της Ελλάδας.

Βάραθρο Καλής, Λιτόχωρο

Ο σύλλογος επισκέφτηκε το Λιτόχωρο όπου είχε πληροφορίες για ένα βάραθρο στην περιοχή του χωριού. Το όνομα αυτού “Της Καλής” αλλά διασταυρώνοντας απόψεις φαίνεται να το λένε και Καμάρες. Το βάραθρο εξερευνήθηκε και αρματώθηκε την πρώτη μέρα ενώ τη δεύτερη έγινε χαρτογράφηση και φωτογράφηση. Διανοίγεται σε κροκαλοπαγές και έχει βάθος 25 μέτρα. Σε κάποια σημεία κοντά στην είσοδο υπάρχει και ασβεστόλιθος. Είναι συνδυασμός διακλάσεων και θαλάμων με μικρά βάραθρα. Παρουσιάζει λίγο διάκοσμο και αρκετή λάσπη στα χαμηλότερα επίπεδα.

Αρχικά εισερχόμαστε σε μεγάλη αίθουσα με το φως να εισχωρεί από το άνοιγμα της εισόδου. Συνεχίζουμε σε κατηφορικό διάδρομο και έπειτα σε διάκλαση με λίγο διάκοσμο στα τοιχώματά της. Στο τέλος της διάκλασης υπάρχει βάραθρο. Μετά από κατάβαση 8 μέτρων φτάνουμε σε πατάρι με οπές εκατέρωθεν.

 

Κατόπιν συνεχίζουμε στο σχοινί κατεβαίνοντας άλλα 6 μέτρα, όπου στα τοιχώματα υπάρχει όμορφος διάκοσμος. Έπειτα φτάνουμε στον πάτο νέας διάκλασης με μία μισοδιαλυμένη μηχανή και 2 ράγες τρένου..

Ο στενός διάδρομος από τη μία πλευρά κατηφορίζει και κατόπιν σταματάει. Από την άλλη πλευρά έπειτα από αναρρίχηση δύο μέτρων και ένα στενό πέρασμα οδηγούμαστε σε θάλαμο με αρκετή λάσπη πλέον. Σε αυτό το θάλαμο υπήρχαν και τα τελευταία ίχνη ανθρώπινης παρουσίας με κάποια ονόματα γραμμένα στη λάσπη του τοιχώματος καθώς και το “2016” με ένα σταυρό. Στο τέλος ο θάλαμος συνεχίζει ανηφορικά με αντιστήριξη για λίγα μέτρα για να καταλήξει σε νέο βάραθρο και όμορφο διάκοσμο.

Μετά από 5 μέτρα κατάβασης μπαίνουμε σε κατηφορικό θάλαμο με σάρα και στο τέλος του συναντάμε το τελευταίο βάραθρο. Μετά από κατάβαση 4 μέτρων φτάνουμε σε μικρό διάδρομο με ένα ακόμα θάλαμο με αρκετή λάσπη. Εκεί είναι και το τέλος του σπηλαίου.

Το σπήλαιο είναι πιθανό να πληρώνεται με νερό στα χαμηλότερα επίπεδα του γιατί υπήρχε αρκετή λάσπη σε τοιχώματα και δάπεδο. Προσεχώς και η χαρτογράφηση του συλλόγου.